Fjúki fjúk

Ég var ekki viss í morgun þegar ég fór framúr að ég væri stödd á sama stað á landinu og þegar ég sofnaði. Lætin í veðrinu voru þvílík í nótt að ég hélt að húsið myndi hreinlega takast á loft, það er svona þegar maður er kominn aðeins út úr og ekkert sem skýlir fyrir vindinum. Þetta er samt eitthvað notalegt. Ég gleymdi í óhappapakkanum að ég keypti mér agalega fín gleraugu um daginn, þurfti að bíða eftir þeim í hálfan mánuð og svo þegar þau komu var mælingin röng þannig að ég þarf að bíða eftir þeim í annan hálfan mánuð og til að kóróna þetta þá steig Ástvaldur á gömlu gleraugun þannig að þau eru öll skökk og skæld! Þetta fer nú samt ekkert illa í mig en þetta er orðið gott, Ingibjörg! Ó, þarf að drífa mig til hennar Helgu í Alexandertæknina - algjör snilld (segi ég og man þá eftir orðum hennar:"Þú verður að finna setbeinin en ekki sitja á hryggnum," og rétti í því úr mér í stólnum!  Góðar stundir!